در آن زمان تصور بر این بود که همه مخلوقات جهان از چهار عنصر باد خاک آتش و آب تشکیل شده اند ، بقراط این نظریه را مطرح کرد که برآیند فعل و انفعالات بدن انسان یا شرایط درونی بدن انسان میتواند براساس چهار مولفه سرد و گرم و تر و خشک حالات مختلفی را تجربه کند ، این چهار مولفه که دو به دو صفات متضادی رو توصیف می‌کنند را میتوان به مثابه دو محور در نظر گرفت که از ترکیب این دو محور چهار حالت را میتوان در نظر گرفت که در هر حالت ، از هر کدام از این دوصفات متضاد ، یکی غلبه دارد (یعنی یک صفت از بین سردی و گرمی در ترکیب با یک صفت از بین خشکی و تری )

ترکیب این دو ویژگی که چهارحالت رو به وجود می‌آورد شباهت زیادی به عناصر سازنده جهان که در آن زمان تصور میشد داشت ، یک ترکیب گرم و خشک بود که شبیه عنصر آتش بود و در اخلاط چهارگانه صفرا نامیده میشد ، ترکیب دیگر گرم و تر بود که شبیه عنصر باد ( بخار ) بود و در اخلاط چهارگانه دم نامیده میشد ، دیگری سرد و تر بود که شبیه آب و در اخلاط بلغم نامیده ، و آخری سرد و خشک بود که شبیه عنصر خاک بوده و در اخلاط سودا نامیده میشد

به طور خلاصه

گرم و خشک= آتش= صفرا

گرم و تر = بخار = دم

سرد و تر = آب = بلغم

سرد و خشک = خاک = سودا

این تشابه مزاج ها با عناصر سازنده جهان هستی  و همچنین نگاه برخی دیگر که مزاج ها رو مشابه فصل های سال میدیدند فصل بهار گرم و تر  ، تابستان گرم و خشک ، پاییز سرد و خشک و زمستان سرد و تر ، باعث شد که این نظریه  بسیار مورد استقبال دانشمندان زمان قرار گیرد